برای چندین دهه، بستر احراز هویت کاربر در بانکداری روشهای سنتی مانند رمزهای عبور و شماره های شناسایی شناسایی شخصی (PIN) بوده است. این ترکیبهای الفبایی بهعنوان کلیدهای دیجیتالی عمل کردهاند که به کاربران امکان دسترسی به حسابهایشان را میدهند و فعالیتهای مالی را امکانپذیر میکنند. کاربران این رشته کاراکترها را وارد می کنند تا هویت آنها را تأیید کنند و به حساب های خود وارد شوند.
این روش ها در عین آشنا بودن و پرکاربرد بودن، چالش های ذاتی دارند. کاربران اغلب با به خاطر سپردن گذرواژههای متعدد برای حسابهای مختلف دست و پنجه نرم میکنند که منجر به عمل خطرناک استفاده مجدد از رمزهای عبور در سراسر پلتفرمها میشود. علاوه بر این، گذرواژهها را میتوان به راحتی فراموش یا گم کرد. کاربران جهت بازیابی رمز خود به فرآیندهای بازیابی ناامن متوسل شوند یا به دنبال از بانک می گردند. علاوه بر این، ظهور تکنیکهای پیشرفته هک، آسیبپذیریهای این روشهای مرسوم را آشکار کرده و حسابهای کاربری و اطلاعات حساس را در معرض خطر قرار داده است.
امروزه با پیشرفت های گسترده ای که در زمینه ی سیستم های تشخیص چهره انجام شده است، کاربردهای امنیتی آن افزایش یافته است. از قابلیت های تشخیص چهره در کنترل دسترسی، احراز هویت و حضور و غیاب افراد در مکان های مختلف استفاده می شود.
صنعت بانکداری یکی از حوزه هایی است که به شدت به احراز هویت امن افراد نیازمند است. روش های سنتی احراز هویت در بانک ها با استفاده از رمز عبور هستند. اما امروزه می توان از قابلیت های روش های بیومتریک از جمله تشخیص چهره استفاده کرد تا امنیت بیشتری را فراهم کرد.
چه محدودیت ها و نگرانی های امنیتی در روش های سنتی رمز عبور وجود دارد؟
محدودیت ها و مشکلات رمزهای عبور همیشه وجود داشته است. گذرواژه ها ممکن است ضعیف باشند و به راحتی قابل حدس زدن باشند. یکی دیگر از مشکلات فراموش کردن رمزهای عبور و بازیابی دشوار و خسته کننده آن است. هک شدن سیستم ها نیز یکی دیگر از مشکلاتی است که در چنین سیستم هایی وجود دارند.
آسیبپذیریهای مرتبط با روشهای سنتی صرفاً ناشی از تهدیدات خارجی نیست. خود کاربران می توانند به طور ناخواسته اعتبار خود را از طریق مدیریت ضعیف رمز عبور یا قربانی شدن تاکتیک های مهندسی اجتماعی فاش کنند. در نتیجه، بانکها به دنبال جایگزینهای قویتر و کاربرپسندتر برای افزایش امنیت بدون به خطر انداختن تجربه کاربر بودهاند.
تشخیص چهره چیست و چگونه کار می کند؟
تشخیص چهره یکی از شاخه های پردازش تصویر است که با تجزیه و تحلیل ویژگی های چهره اقدام به شناسایی افراد می کند. به منظور شناسایی و تایید هویت افراد، چهره ی فرد مورد بررسی قرار می گیرد و با تصاویر موجود در پایگاه داده مقایسه می گردد. اگر تطبیقی وجود داشته باشد شناسایی با موفقیت انجام می شود.
اصل اساسی پشت تشخیص چهره، تجزیه و تحلیل و تعیین ویژگی های منحصر به فرد چهره است. این سیستم ساختار صورت را به نقاط داده مانند فاصله بین چشم ها، زاویه ی بینی و شکل خط فک تجزیه می کند. سپس این نقاط داده به یک نمایش عددی تبدیل می شوند که اغلب به آن «الگوی چهره» میگویند. این الگو برای هر فرد منحصر به فرد است و به عنوان یک امضای دیجیتال برای تأیید هویت فرد عمل می کند.
اجزای سیستم تشخیص چهره
سیستم های تشخیص چهره از چندین جزء ضروری تشکیل شده اند که برای ارائه نتایج دقیق و کارآمد با یکدیگر همکاری می کنند:
دستگاه ضبط تصویر: این دستگاه می تواند یک دوربین یا سنسوری باشد که تصاویر یا فیلم هایی از چهره ی افراد می گیرد. ضبط با کیفیت بالا برای به دست آوردن داده های قابل اعتماد بسیار مهم است.
پیش پردازش: تصویر یا ویدیوی گرفته شده تحت پیش پردازش قرار می گیرد. این مرحله تضمین می کند که داده های ورودی آماده برای تجزیه و تحلیل هستند.
استخراج ویژگی: در طول این مرحله، سیستم نشانه های کلیدی صورت، مانند موقعیت چشم، بینی و دهان را شناسایی می کند. از این نشانه ها برای ایجاد یک نمایش ریاضی منحصر به فرد از چهره استفاده می شود.
ایجاد الگو: ویژگی های صورت استخراج شده به یک الگوی عددی تبدیل می شوند. این الگو مبنایی برای مقایسه و تطبیق می شود.
پایگاه داده: سیستم پایگاه داده ای از الگوهای مرتبط با چهره ی کاربران مجاز را نگهداری می کند. هنگامی که شخصی سعی در احراز هویت می کند، الگوی او با الگوهای موجود در پایگاه داده مقایسه می شود.
الگوریتم تطبیق: سیستم از الگوریتم های پیچیده ای برای مقایسه الگوها و اندازه گیری شباهت بین چهره گرفته شده و الگوهای ذخیره شده استفاده می کند.
آستانه تصمیم: نتیجه تطبیق با یک آستانه از پیش تعریف شده مقایسه می شود تا مشخص شود که آیا چهره فرد مطابقت دارد یا خیر.
فرایند تایید هویت افراد به این صورت است:
یک تصویر یا ویدئو از چهره ی فرد گرفته می شود. سپس این تصویر مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد تا ویژگی های چهره ی فرد استخراج شود. سپس این ویژگی ها با ویژگی های تصاویر موجود در پایگاه داده مقایسه می گردد.
کاربرد تشخیص چهره در بانکداری چیست؟
فناوری تشخیص چهره کاربردهای متنوعی در بخش بانکی دارد که امنیت، خدمات مشتری و کارایی عملیاتی را افزایش می دهد. در ادامه به تعدادی از مهم ترین کاربردهای تشخیص چهره در بانکداری می پردازیم. با من همراه باشید.
پذیرش مشتری
در طول فرآیند افتتاح حساب، به منظور تایید هویت مشتری می توان از تشخیص چهره برای تطبیق چهره او با عکس کارت ملی یا شناسنامه استفاده کرد.
احراز هویت
احراز هویت در ورود: مشتریان می توانند از تشخیص چهره برای ورود ایمن به حسابهای بانکی آنلاین و تلفن همراه خود استفاده کنند، که وابستگی به رمزهای عبور را کاهش داده و امنیت را افزایش میدهد.
دسترسی ATM: برخی از بانک ها امکان استفاده از دستگاه ATM را با استفاده از فناوری تشخیص چهره امکان پذیر کرده اند. کاربران دیگر نیازی به وارد کردن کارت ندارند و می توانند در مقابل دوربین های تشخیص چهره قرار بگیرند و تشخیص هویت شوند.
کشف و جلوگیری از کلاهبرداری
تأیید هویت: در طول تراکنشها، میتوان از تشخیص چهره برای تأیید هویت مشتری استفاده کرد و خطر فعالیتهای متقلبانه مانند سرقت هویت را کاهش داد.
امنیت تراکنش: تراکنشهای با ارزش یا غیرعادی را میتوان برای ارزیابی دقیق تر با استفاده از تشخیص چهره تایید کرد تا اطمینان حاصل شود که توسط دارنده حساب مجاز هستند.
کنترل دسترسی و مدیریت کارکنان
امنیت شعبه و تسهیلات: تشخیص چهره را می توان برای کنترل دسترسی به مناطق امن در شعب بانک یا دفاتر شرکت استفاده کرد و اطمینان حاصل کرد که فقط پرسنل مجاز می توانند وارد مناطق ممنوعه شوند.
تأیید کارکنان: برای افزایش امنیت، بانکها میتوانند از تشخیص چهره برای تأیید هویت کارکنان هنگام دسترسی به سیستمهای رایانهای یا اطلاعات حساس استفاده کنند.
بهبود سرویس دهی به مشتری
خدمات شخصی سازی شده: در شعبه های از بانک، تشخیص چهره می تواند مشتریان VIP را به هنگام ورود شناسایی کند، و به کارکنان اجازه می دهد خدمات شخصی و یک تجربه بانکی مناسب را ارائه دهند.
مدیریت صف: تشخیص چهره می تواند با شناسایی و هدایت مشتریان به باجه های خدمات مناسب به مدیریت و ساده سازی صف های مشتریان کمک کند.
نظارت و امنیت
نظارت بر فعالیت های مشکوک: تشخیص چهره را می توان با سیستم های نظارتی برای نظارت بر فعالیت های مشکوک و هشدار به پرسنل امنیتی از تهدیدات احتمالی ادغام کرد.
شناسایی لیست سیاه: بانک ها می توانند از تشخیص چهره برای شناسایی افراد در لیست های نظارتی یا لیست سیاه هنگام ورود به محل استفاده کنند و اقدامات امنیتی را افزایش دهند.